Una foto en primicia!!!

sólo ella lo podía hacer!!!

vaia orjullo!!!

A miña neta favorita

Eu pensaba que esta raparija deste cadro era a miña neta, xa que ten unhas boas pernas, un bó cú e sejuro que boas tetas!!!

jaaaaa

Trabajando me lo cuentas

Aquí estou collendo herba pas jaliñas. Eu paso das máquinas! jaaaa... eu prefiro a jadaña. É que as jaliñas dannos moitos ovos e... a tortilliña cos ovos da casa non che hai quen o paje!!! A que sí, Xaime?

Este ano puxemos berciñas e patacas: quen sementa: aljo recolle. Unha das miñas fillas ten invernadero e cultiva leituja, pementos, pepinos, cebolas... nós dámoslle ovos e ela danos hortalizas, coma se facía antijuamente.

Eu sonche moi feliz no país das flores: pasan os perenjrinos e eu lles dijo: "Gus bai" ou "Bai-bai, bai tomar polo cú" jajajajajaaaaaaaa.

Onde estou eu non se pon ninjén! jajaja

¿E que ando a facera?

Aquí estou comendo e vendo "A ruleta". Tódolos días ao medio día a vemos. Despois vemos o telexornal da jaleja. ¡¡¡Hai que valoralo noso!!! Ou?



Eu calceto, ás veces non sei para quén ou para qué pero o caso é estar entretenida, non?



Vexo a Land Rober: un programa de para rirse a cachón; calceto; descanso. Fajo un pouco de todo. Eu nunca me aburro! Sempre hai que facer. Polas mañás me levanto ás 11 coma unha marquesa, fajo as camas, frejo os cacharros, barro, vou ás jaliñas ... De cando en vez dóeme aljo a outra perna pero tomo unha pastilla e tiro pa'diante.

Bicos para todos: Á nosa Ruliña, a Laura a de Tarragona, a Laura Espiñeira, a Xaime (que traballe moito e sexa moi feliz por alá), a Jaime pa que sexa un bó abojao, e a todos!!!

(¡Qué pesada é esta neta que teño! Non para de pedirme bicos!!!)

A historia da jaliña:

¡¡¡Pitas pitas pitas!!!

O outro día estaba colléndolle os ovos ás nosas jaliñas e unha jaliña escapou do corral. A miña neta estaba por alí e tíñamos que ter moito coidado porque alí tamén están os cans. Collín á jaliña polo pescozo e intenteina meter para dentro pero ... ¡¡¡non lle atinei ben e a empotrei contra a verxa!!! Eu díxenlle: "¡¡¡Para dentro cona!!!".




A miña neta moito se riu. É que eu sonche moi paiasa. Tódolos días lles miro os ovos (ás jaliñas, claro!), lle levo palla ou fariña de trijo. ¡E estache moi rica a tortilla de ovos de casa! Danche traballo pero a mín encántame!!! Tamén cando están quentes lles meto o dedo polo cú ou as tapo cunha caixa.

Recordos

As flores... as árbores... cando era nova justaríame ser peluqueira pero a mín o que realmente me justa é o campo, as flores. Danche moita alejría! Estar ao aire fresco, falar cos veciños-coma se facía antiguamente. ¡¡¡Antes sí que éramos felicies!!! Íamos ao baile, traballábamos de sol a sol, non coma ajora que a xente se mete nas discotecas e cerveza vai cerveza ven.



Aquí estábamos todos: Jose Luis, Carmela, Milagros... etc... é das poucas fotos que temos de todos nós.

O'Tangueiro in memoriam.

Cada noite antes de durmir lle rezo un "Padre Nuestro". Este ano fará 17 anos que xa non está con nós... éche así, todos nos imos ir aljún día. Eu lle tiña moito aprecio e cariño, era un bó home pero o non coidarse... ¡xa se sabe!

Preséntosvos a Café

Évos a filla da Blaquiña. Éche moi feita, moi cariñosa pero a miña neta vai xogar con ela e ... ponse perdida! Eu sempre lle dijo: ponte roupa vella pero ela nada!

...E nevouche!

Dicían que nevaría e, ó final nevou!!.

Aquí ando coa paiasa esa.

Éche moi pesada! Eu peso menos ca ela! jaaaaa... Ahora está estudiando pa ser aljo... eu xa teño boa carreira... de medias!!! Jaaaaa. Éche boa razapa, ás veces de máis pero ás veces dalle de máis á súa cabeciña: que si Jaime, que si Núria, que si tal que si cual.

Va! Eu dáballes a todos polo cú pa que anden pa diante! Jaaaa...

Bicos pa todos!!!

Facendo un ...

Aquí ando facendo un jiso. É que a comida éche moi fácil! "Vale máis quen quere ca quen pode"