As flores... as árbores... cando era nova justaríame ser peluqueira pero a mín o que realmente me justa é o campo, as flores. Danche moita alejría! Estar ao aire fresco, falar cos veciños-coma se facía antiguamente. ¡¡¡Antes sí que éramos felicies!!! Íamos ao baile, traballábamos de sol a sol, non coma ajora que a xente se mete nas discotecas e cerveza vai cerveza ven.
Aquí estábamos todos: Jose Luis, Carmela, Milagros... etc... é das poucas fotos que temos de todos nós.
O'Tangueiro in memoriam.
Cada noite antes de durmir lle rezo un "Padre Nuestro". Este ano fará 17 anos que xa non está con nós... éche así, todos nos imos ir aljún día. Eu lle tiña moito aprecio e cariño, era un bó home pero o non coidarse... ¡xa se sabe!
No hay comentarios:
Publicar un comentario