Por aquí ando co coche dun lado para o outro. Realmente o coche é un pelijro: morre a xuventude tódolos fines de semana pero... a vida sigue! Parece mentira que aljo tan útil pode ser unha arma de doble filo. Ademáis a xente anda tan lanzada... hai que ir adispacio:
"Vísteme adispacio que tengo prisa"
É un dito e é a realidá, éche así: a modiño, hai que ir a modiño:
"O tempo díxolle ó tempo que, sen tempo, non viña"
Aquí me tedes facendo flexións. ¡Hai que facer exercicio! ¡Non queda outra! Eu teño 85 anos e sigo traballando: de cando en vez rego, outras veces calceto, outras vexo a televisión e... outras veces fajo deporte (xa que é moi sano)
O médico dixérame que deixara ás cervexas e... ¡non houbo ninjún problema! Dun día para outro
Ajora bebo ajuiña que é moi sana! Afortunadamente aquí chove moito e as miñas plantas nacen en tódolos sitios. Mismo onte plantei uns esquejes e, estos días, os vín e xa van para arriva.
Xa dijo eu que este é un paraíso! Estase moi pero que moi ben no país das flores ... ademáis eu son a felicidad, chámome así e son moi feliz cos cáns, jaliñas, jatiños e coa pesada da miña neta.
Xenial!
ResponderEliminareste blog alégrame o día!
Gracias!