Hoxe sentinme innspirada.
Que non che é o mesmo que: pirada, ou?
A quen non lle juste:
que non mire!!
jaaajaajaa

Ela éche unha rapaza que andivo pola nosa casa, colléramoslle cariño, era unha rapaza mooooi educada e... que... namorou á pinitencia da miña filla e... que... logo... pois... tomou outro..., chamémoslle: outro rumbo.
Alá cada unha.
Aínda... que... nunca se sabe...
Ou?
Tódolos luns vexo "O padre Casares",
a Don Crisanto e compañía:
a min che me justan ben: paso un rato ajradable, ríome e estouche moi entretenida,
¡¡¡Coma ten que ser!!!
A vida xa che é bastante triste como para ver máis tristuras.
Hai que rir porque... só vivimos dous días.
e... vida sólo hai unha
(aínda que eu ás veces penso que ten que haber aljo máis)
Que seica Milmanda dixo:
ResponderEliminarAbuela Felicidad:
¡Penso que vostede debuxa moi ben! O retrato do primeiro dibuxo paréceme interesantísimo. No segundo debuxo, mira que curiña tan xeitoso... E qué flora tan variada no terceiro...
Ten talento ¿eh?
Unha Artista con maiúsculas!
ResponderEliminarnon pare de debuxar!